Podróże. Wiadomości Łódź! | MoboBlog

Dworek z pierwszej połowy XVIII wieku w Bełchatowie włoskiego architekta Ludovico Coci oraz losy właścicieli

^{Marcin Jankowski // @moboblog → 22/09/2024 (00:37)}Stefan Helwig - syn ostatniego właściciela Bełchatowa Alberta Helwiga - mając 34 lata brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, na której zginął w dniu 2 września 1920 roku. Po tym jego żona Nela mając jedynie 26 lat odebrała sobie życie z rozpaczy. Oboje zostali pochowani w parku przy dworku wśród najstarszych drzew.Czytaj całość ↗

Dworek z pierwszej połowy XVIII wieku w Bełchatowie włoskiego architekta Ludovico Coci i historia dworu

^{Marcin Jankowski // @moboblog → 22/09/2024 (00:35)}W okresie porozbiorowym Bełchatów przeszedł na własność kolejnych właścicieli, którymi została rodzina Kaczkowskich. W księgach klasztoru franciszkanów z tamtego okresu możemy odnaleźć wpis 4 maja 1803 roku o pochowaniu 9-letniej córki Józefa i Bogumiły Kaczkowskich będących dziedzicami Bełchatowa. Choć początkowo miejscowość była jedynie najmowana, to już w 1820 syn Józefa - Leon Kaczkowski był jej właścicielem i zakładał w niej pierwsze fabryki włókiennicze. Po śmierci Leona właścicielem został jego brat Stanisław a późniejszy poseł na sejm. Ten nadal kontynuowała rozbudowę miasta. Choć Kaczkowscy nie wzięli udziału w powstaniu listopadowym to jednak udział samych mieszkańców Bełchatowa w kolejnym powstaniu styczniowym a także Ludwika Kaczkowskiego syna Stanisława a potem Edward syna Ludwika, spowodowało że władze zaborców wprowadziły kilka restrykcji. Przede wszystkim w 1870 roku Bełchatów utracił prawa miejskie by odzyskać je dopiero w 1925 roku. Znalazł się on tym samym administracyjnie w gminie Bełchatówek jako jedna z miejscowości. Ponadto zamknięto klasztor i utworzono w nim więzienie. Jeszcze w 1867 roku Bełchatów został zlicytowany z powodu zadłużenia jego dotychczasowych właścicieli. Na krótko miejscowość po licytacji przejął Niemiec Reinhold Spiller by już w 1887 roku odsprzedać ją Henrykowi Helwigowi z Tuszyna. Ten pochodził z Bawarii ale faktycznie posiadał obywatelstwo francuskie uzyskane jeszcze za czasów Napoleona. W 1816 roku przeprowadził się do Polski i tu osiadł na stałe. Bełchatów w rękach rodziny Helwigów znajdował się do 1943 roku tj. przez trzy pokolenia. Następnie właścicielami dworku stała się rodzina Olszewskich, którzy w latach 80. ubiegłego wieku przekazali posiadłość na rzecz Skarbu Państwa. Obecnie w budynku znajduje się Muzeum Miasta Bełchatów.Czytaj całość ↗

Dworek z pierwszej połowy XVIII wieku w Bełchatowie włoskiego architekta Ludovico Coci

^{Marcin Jankowski // @moboblog → 22/09/2024 (00:33)}Istotny rozwój Bełchatowa nastąpił od XVIII wieku, kiedy właścicielem miejscowości został Stanisław Rychłowski herbu Nałęcz. Pełnił on funkcję sekretarza królewskiego i cześnika sieradzkiego oraz był swego czasu w posiadaniu także Dobrzelowa i Domiechowic. Po odziedziczeniu kolejnej miejscowości, a dokładnie Zdzieszulic położonych koło Bełchatowa, zajął się scalaniem wszystkich swoich dóbr w jedną całość. W zamian za połączenie Bełchatówka z Bełchatowem oddał Dobrzelów niejakiemu Józefowi Walewskiemu. Z kolei obszar południowo - wschodni wykupił. Rychłowski postawił przede wszystkim na rozwój przemysłu i rzemiosła w miejscowości, dzięki jej dogodnemu położeniu na ważnych szlakach komunikacyjnych. Przez Bełchatów prowadziły trakty z Piotrkowa do Wielunia i z Łasku do Kamieńska. Do pracy w lokalnych ośrodkach przemysłowych ściągnął fachowców z zachodu, którzy bardzo chętnie migrowali tutaj ze względu na fakt, że już w połowie XVIII Bełchatów uzyskał prawa miejskie. W czasie kiedy Stanisław Rychłowski zarządzał miastem, przebudowano parafialny kościół oraz wybudowano klasztor, którego prowincjonałem został Franciszek Rychłowski brat Stanisława. Obaj bracia bardzo zasłużyli się dla miasta doprowadzając go do dużego rozwoju. Korzystając z sukcesu jaki osiągnęli, również na początku XVIII wieku wybudowali dla siebie piękną barokową rezydencję. Budynek został zaprojektowany przez Ludovico Coci z pochodzenia Włocha, jednocześnie budowniczego biskupa płockiego. Wokół dworku założono także park w stylu francuskim dzięki sprzyjającemu położeniu terenu. Dwór braci Rychłowskich wybudowany został na wzniesieniu, skąd prowadziło zejście tarasowe w kierunku znacznej szerokości rzeki Rakówki. Po wybudowaniu rezydencji i oddaniu jej do użytku w 1723 roku architekt Coci przeniósł się do Bełchatowa na stałe. Związał się na stałe z miastem a na murach kościoła wmurowano tablicę upamiętniająca zmarłych w 1753 roku dwóch jego synów.Czytaj całość ↗

Jak doszło do powstania Dworku w Bełchatowie i kiedy powstało miasto?

^{Marcin Jankowski // @moboblog → 22/09/2024 (00:31)}Pierwsza wzmianka o Bełchatowie pochodzi z XIV wieku kiedy był on jeszcze nazywany "Bełkatów". Legenda głosi, że w te tereny przybyli tatarscy zbiedzy z zagonu Batyji po bitwie o Legnicę i osiedlili się w tej małej osadzie. Mieli się oni trudnić garbarstwem czego potwierdzeniem rzekomo są znalezione w wykopaliskach, 700 - letnie dęby szypułkowate wykorzystywane w garbarstwie. W XIV wieku Bełkatów (Bełchatów) należał do rodziny Grzymalitów, którzy piastowali różne urzędy w województwie piotrkowskim. Ci już w 1405 roku podjęli decyzję o zmianie nazwiska na Belchaczski, następnie Bełchacki vel Bełczeski. Na północ od Bełchatowa, w dzisiejszej miejscowości Bełchatówek założyli swój folwark, gdzie główną gałęzią rozwoju jest oczywiście rolnictwo. Była to średnio zamożna szlachta herbu Topór z Bełkatowa, ale o licznych koligacjach z okolicznymi rodami szlacheckimi. Jakub Bełchacki ożenił się w XVI wieku z kasztelanką Barbarą Koniecpolską z Sieradza. Natomiast Aleksandra Bełchacka wyszła za ordynata Kleskiego Księcia Marcina Mikołaja Radziwiłła, Krajczego Wielkiego Księstwa Litewskiego w XVIII wieku. U schyłku XVI wieku Bełchatów znalazł się w rękach rodziny Kowalewskich w drodze dziedzictwa. W 1716 roku Zofia z domu Bykowska i Mikołaj Kowalewscy ufundowali tutejszy kościół oraz klasztor, który następnie przekazali franciszkanom.Czytaj całość ↗

Dworek Olszewskich w Bełchatowie i okalający go park stworzony w stylu francuskim

^{Marcin Jankowski // @moboblog → 22/09/2024 (00:30)}Dworek, który obecnie znajduje się w centrum Bełchatowa, został wzniesiony w XVIII wieku przez ówczesnych właścicieli miasta, Stanisława i Franciszka Rychłowskich. Obiekt został odremontowany a otacza go historyczny park krajobrazowy stworzony w stylu francuskim, nieco mniejszy niż to miało miejsce za jego początków. Architektonicznie Dworek Olszewskich w Bełchatowie to budowla o cechach eklektycznych z elementami barokowymi. Posiadłość kilkukrotnie zmieniała swoich właścicieli, po czym przeszła na własność Skarbu Państwa. Siłą rzeczy współcześnie Dworek Olszewskich znajduje się pod opieką miasta Bełchatowa, w którym mieści się muzeum.Czytaj całość ↗

Zamek w Oporowie architektury gotyckiej ważną atrakcją turystyczną łódzkiego

^{Marcin Jankowski // @moboblog → 22/09/2024 (00:23)}Park zamkowy i zamek w Oporowie koło Kutna, stanowią o najbardziej charakterystycznej właściwości całego Oporowa, a także i okolicy. Świadczą o wielowiekowej historii miejscowości oraz w ostatnim okresie są ważnym ośrodkiem kulturalnym. Park pełni także funkcją miejsca rekreacji dla miejscowej ludności. Park jest obiektem wyróżniającym się z otoczenia zwartym starodrzewiem o różnorodnej strukturze gatunkowej, dobrze widocznej z zewnątrz. Charakterystyczne ukształtowanie przestrzenne założenia zamkowego wiąże się ściśle z układem wodnym, podkreślonym usytuowaniem na zewnątrz parku, w sąsiedztwie dwóch dużych stawów - od strony południowej oraz od strony zachodniej - otwierających dalekie widoki z zewnątrz na park i zamek. Park stanowi bardzo korzystne siedlisko dla ptaków. W Oporowie jest obserwowany między innymi - kruk, dzisiaj już rzadki w kraju. Dużą atrakcyjność przedstawia sam park, bogaty pod względem dendrologicznym i o ciekawej kompozycji przestrzennej.Czytaj całość ↗