Ubezpieczenia OC i AC online! Kalkulator ubezpieczeń z porównywarką ofert OC / AC mobo.blog
Wybierz najlepsze i najtańsze ubezpieczenie OC lub AC dla swojego samochodu, wybierając z pośród 76 ofert w polecanej porównywarce polis, prowadzonej przez zewnetrznego partnera ubezpieczeniowego Punkta. Firma ta posiada wszystkie wymagane zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego na prowadzenie działalności w zakresie ubezpieczeń komunikacyjnych.
Ubezpieczenia obowiązkowe i dobrowolne. Poradniki o ubezpieczeniach online!
W moich poradnikach dowiecie się w przystępny sposób jak działa ubezpieczenie, jakie są rodzaje ubezpieczeń obowiązkowych i dobrowolnych oraz poznacie otoczenie całego rynku w Polsce i na świecie. Ubezpieczenia współcześnie są integralną częścią bardzo dobrze rozwiniętego rynku finansowego. Warto więc poznać więcej szczegółów o ich działaniu w praktyce, aby móc skorzystać z najlepszych rozwiązań, które zrekompensują powstałe szkody i wyrównają potencjalne potrzeby finansowe. Śledź mój niezależny blog finansowy o ubezpieczeniach i dziel się udostępnioną wiedzą wśród swoich znajomych.
Ubezpieczenia a pojęcie ryzyka. Ryzyko na rynku finansowym oraz w każdej działalności gospodarczej człowieka. Nie da się pominąć występowania ryzyka uczestnicząć aktywnie na rynkach finansowych i podejmując dowolne działania w gospodarce. Nawet w życiu codziennym człowiek styka się z pojęciem ryzyka, podobnie jest również w ubezpieczeniach gdzie jest ono bardzo istotnym elementem, leżącym u podstaw ich funkcjonowania.
Najprościej, ryzyko można zdefiniować jako pewne losowe zdarzenie, które może wystąpić ale nie musi. Mimo wszystko jest ono pojęciem bardzo szerokim i złożonym dlatego nie ma jednoznacznej definicji tego pojęcia.
Ryzyko może mieć wydźwięk pozytywny, gdy mówimy choćby w kontekście zysków na rynkach finansowych. Zarazem ryzyko może być postrzegane jako zjawisko negatywne, choćby z tego faktu, że jeśli wystąpi może dać efekt cierpienia czy straty. Ponadto występowanie ryzyka rozważane jest w perspektywie czasu i jest od niego uzależnione, wynika to bowiem z faktu, że jest to zjawisko zmienne o różnej dynamice.
W nauce o ubezpieczeniach do czynników ryzyka wymienia się niebezpieczeństwo i hazard. Rozwijając te pojęcia należy przyjąć, że niebezpieczeństwo to potencjalne wystąpienie zagrożenia w określonej sytuacji, które w ostateczności może doprowadzić do niekorzystnego zdarzenia przynoszącego straty co wynika z doświadczeń z przeszłości. Hazard jest z kolei zespołem warunków, w których dane niebezpieczeństwo zrealizuje się.
Dla osób zainteresowanych ubezpieczeniami należy dostrzegać jedynie ryzyko czyste, kiedy dowolne zdarzenie przynosi stratę a brak ryzyka nie powoduje nic (ani strat, ani zysków). Mówimy wtedy o podejściu ekonomicznym do ryzyka ubezpieczeniowego czyli jest ono przyczyną realnych zdarzeń.
Już w starożytnych Chinach szukano sposobów, aby radzić sobie z występującym ryzykiem. Przykładowo tamtejsi kupcy przewożąc towary po rzekach, łączyli się w grupy. Na środki transportu wodnego, ładowali oni tylko wybraną część swoich towarów przeznaczonych na sprzedaż, tak że w przypadku zatonięcia łodzi kupiec tracił tylko pewną część swojego towaru a nie całość.
Z czasem wymyślono ubezpieczenia, które miały na celu ograniczyć negatywne skutki dla człowieka powstałe w wyniku nieprzewidzianych zdarzeń losowych. Chodziło od samego początku o to, aby zminimalizować ewentualne straty pojedynczego handlarza towarem przez wspólne ponoszenie ryzyka przez wszystkich właścicieli towarów przewożących je jedną łodzią.
Co to jest ubezpieczenie i jak ono działa w praktyce? Jakie są zalety ubezpieczeń i czy warto z nich korzystać?
Przechodząc dalej w naszych rozważaniach, łatwo można tym samym opisać, że ubezpieczenia są instytucją mającą na celu wyeliminować całkowicie lub ograniczyć w jakimś stopniu poniesione straty przez człowieka w wyniku pewnych zdarzeń losowych, których ryzyko wystąpienia objawia się na każdym etapie. W gospodarkach rozwiniętych straty te mogą być horendalnie wysokie, z którymi człowiek jako jednostka mógłby sobie nie poradzić.
Po krótce można określić, że mamy tutaj na myśli różne zdarzenia takie jak śmierć kogoś bliskiego, zniszczenie domu przez pożar czy powódź lub kradzież samochodu. Potrzeby finansowe mogą generować także narodziny dziecka czy leczenie, gdzie mówiąc potocznie od zdarzeń których możemy się zabezpieczyć pod kątem finansowym właśnie z pomocą ubezpieczenia.
W praktycznym podejściu, ubezpieczenia rozkładają finansowe staty powstałe w wyniku dowolnego negatywnego zdarzenia z jednostki na wiele podmiotów uczestniczących w rynku ubezpieczeniowym. Oznacza to, że dokonywany jest podział stat na wszystkich człónków grupy z tym samym ryzykiem. Uściślając działanie ubezpieczenia możemy stwierdzić, że jedna osoba minimalizuje swoją dużą stratę finansową wynikłą przez zdarzenie losowe stosunkowo niewielką składką ubezpieczeniową, która jest pewnym kosztem. Przykładowo przy niskiej składce ubezpieczeniowej w wysokości np. 1 000 zł rocznie możemy pokryć straty na kwotę np. 1 000 000 zł.
Działanie ubezpieczenia możemy rozpatrywać nie tylko jako narzędzie ekonomiczne ale także w szerszym kontekście społecznym, gdzie w grupę łączą się osoby narażone na to samo ryzyko dzięki czemu łatwiej można redukować skutki wystąpienia negatywnych zdarzeń poprez łatwiejsze przewidywanie potencjalnych szkód.
Dochodzimy więc do sedna naszych rozważań o ubezpieczeniach ponieważ opierając się na analizie statystycznej wiemy, że ilość nieprzewidzianych zdarzeń losowych w grupie jest mniejsza niż liczba podmiotów tworzących określoną grupę, chcących się zabezpieczyć przed niekorzystnymi konsekwencjami wystąpienia zdarzeń losowych generujących szkody (przeważnie finansowe). Dlatego można bez problemu pokryć powstałe straty finansowe jednostki ze specjalnie utworzonego funduszu na ten cel, na który składa się cała grupa o podobnym ryzyku.
Oczywiście istnieją także definicje naukowe pojęcia ubezpieczenia i jest ich nawet kilka jak nie kilkanaście, ponieważ ta część finansów łączy w sobie szeroki wachlarz naukowy od matematyki przez ekonomię aż po nauki społeczne.
[Łazowski, 1948] Ubezpieczenie stanowi urządzenie gospodarcze zapewniające pokrycie przyszłych potrzeb majątkowych wywołanych u poszczególnych jednostek przez odnaczające się pewną prawidłowością zdarzenia losowe, w drodze rozłożenia tego ciężaru na wiele jednostek, którym te same zdarzenia losowe zagrażają.
[Warkałło, 1983] Ubezpieczenie to forma repartycji strat w dwóch wymiarach: w przestrzeni, gdyż fundusz, z którego pokrywana jest strata, tworzony jest ze składek wielu osób, i w czasie, gdyż składki te są płacone z reguły przez długi okres, często w ratach.
[Greene, Trieschmannm 1981] Ubezpieczenie jest instytucją ekonomiczną, która redukuje ryzyko przez podanie wspólnemu zarządzaniu grupy przedmiotów, rozłożonych w taki sposób, że suma przypadkowych szkód im zagrażających jest możliwa do określenia w wąskich granicach.
[Uruszczak, 1994] Istotą ubezpieczenia jest rozłożenie (repartycja) ryzyka strat lub konieczności finansowego pokrycia nadzwyczajnych potrzeb na większą liczbę podmiotów uiszczających składki na fundusz ubezpieczeniowy, chodzi tu o podmioty zagrożone takim samym lub podobnym niebezpieczeństwem, organizacja funduszu związana jest ściśle z jego przeznaczeniem i rodzajem ubezpieczenia.
[Hadyniak, 2000] Ubezpieczenie jest urzązeniem gospdoarczym, które pozwala zakładowi ubezpieczeń, dzięki opłacie składki, przejąć od ubezpieczającego ryzyko negatywnych, ekonomicznych skutków określonego zdarzenia losowego.
Ubezpieczenia pojawiają się także przy tworzeniu zabezpieczeń dla obywateli dowolnego państwa, poprzez różne formy prawne, z wykorzystaniem elementów ekonomicznych i społecznych. Odbywa się to w dość prostym mechaniźmie gdzie jeden podmiot oddaje swoje ryzyko na rzecz drugiego podmiotu, za odpowiednią opłatą, co można definiować w ujęciu gospodarczym.
Istnieje również definicja ubezpieczeń w formie przepisów prawa w Polsce podana w Kodeksie cywilnym zdefiniowana następująco:
Art. 805. [Umowa ubezpieczenia] § 1. Przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.
W praktycznym podejściu do ubezpieczeń, podaje się aż pięć warunków do spełnienia, aby ubezpieczenie mogło funkcjonować. Po pierwsze podmiot / osoba ubezpieczająca musi mieć konkretny interes, który przede wszystkim da się ubezpieczyć (czyli jest ubezpieczalny). W dodatku ten interes ubezpieczany podlega pewnym zdarzeniom, które mogą wystąpić losowo.
Zgodnie z wcześniej omówionym mechanizmem działania ubezpieczenia, ubezpieczyciel weźmie na siebie ryzyko ewentualnych strat. Ponadto rzeczywiste straty poniesione przez jeden podmiot rozkładane są przez ubezpieczyciela na wszystkich członków grupy o takim samym ryzyku. Istotne jest także to, że ubezpieczający płaci składkę do wspólnego funduszu, z którego pokrywane są ewentualne straty.
Ubezpieczenia jako metoda zarządzania ryzykiem oraz warunki ubezpieczalności ryzyka!
W całym procesie ubezpieczeniowym, ryzyko jest przenoszone z jednostki na zakład ubezpieczeniowy na podstawie odpowiedniej umowy co ogólnie traktowane jest jako metoda zarządzania ryzykiem. W dalszym etapie zakład ubezpieczeniowy dystrybuuje ryzyko pomiędzy większą liczbę podmiotów z podobnym ryzykiem.
Aby ubezpieczenie jako takie mogło wogóle zadziałać, tworzony jest specjalny fundusz celowy przez zakład ubezpieczeniowy, do którego wpływają składki ubezpieczeniowe od poszczególnych podmiotów. Z tego funduszu pokrywane są ewentualne straty finansowe członków grupy posiadających odpowiednią umowę z zakładem ubezpieczeniowym. Po stronie zakładu ubezpieczeń należy oszacowanie wielkości potencjalnych strat wśród podmiotów ubezpieczeniowych i adekwatnie ustalenie wysokości składek jaka musi wpływać do utworzonego funduszu, aby pokrył on te straty. Zarazem pewna część składki, która pozostanie po rozliczeniu ewentualnych strat staje się wynagrodzeniem dla zakładu ubezpieczeń.
Rozpatrując ubezpieczenie jako metodę zarządzania ryzykiem musimy je rozpatrywać pod kątem kilku właściwości. Zatem jest to kontrola ryzyka, transfer ryzyka, dywersyfikacja ryzyka, finansowanie ryzyka i retencja ryzyka. Zatem ubezpieczenie można stosować tylko w tych przypadkach, kiedy ryzyko jest ubezpieczalne. Tutaj należy więc wskazać warunki, które określają to czy ryzyko da się ubezpieczyć.
W pierwszej kolejności do warunków ubezpieczalności ryzyka należy odnotować fakt, że istnieje wystarczająca liczba podmiotów i wielkość obiektów, aby udało się odpowiednio obliczyć prawdopodobieństwo wystąpienia szkody. Ponadto szkody jakie potencjalnie wystąpią muszą być przypadkowe i niezamierzone, oraz ich częstotliwość określa się na bardzo rzadkie. Szkody, które ewentualnie wystąpią da się oszacować materialnie i odpowiednio opisać. Przyjmuje się także, że straty wynikające z powstałej szkody są na tyle duże, że dla ubezpieczonego podmiotu powodują trudności finansowe. Jednocześnie prawdopodobieństwo straty nie może być zbyt wysokie, aby opłacalny był transfer ryzyka.
Powyższe warunki przede wszystkim odnoszą się do ubezpieczeń majątkowych. W przypadku ubezpieczeń na życie mówimy bardziej o zwiększeniu potrzeb finansowych niż stracie finansowej jako takiej, ponieważ nie da się oszacować wartości życia ludzkiego. Dlatego w przypadku ubezpieczeń na życie wypłacana jest z góry określona kwota, zgodna z umową pomiędzy ubezpieczającym się a zakładem ubezpieczeniowym, która ma na celu wyrównać szkody.
Ubezpieczenia jako odszkodowanie rekompensujące poniesione strat! Ubezpieczenia jako produkt finansowy dla konsumenta! Ocena jakości i próba wyceny oferty ubezpieczeniowej.
Ubezpieczenie to nic innego jak odszkodowanie, które ma zrekompensować poniesione ewentualne straty w wyniku zdarzeń losowych. Jako, że ubezpieczenia są istotnym elementem gospodarki są odpowiednio uwarunkowane prawnie, a odpowiednie przepisy prawa określają jedną z podstawowych zasad ubezpieczeniowych jaką jest pełność ochrony ubezpieczeniowej.
Pełność ochrony ubezpieczeniowej to nic innego jak zasada mówiąca o tym, że ubezpieczony otrzymuje pełne wyrównanie doznanego uszczerbku jednak nie więcej niż wartość poniesionych strat i ewentualnych dalszych korzyści. Zatem z góry określa się sumę ubezpieczeniową, która pokryje ewentualne straty ubezpieczonego na wypadek szkody, a zatem jest to pełna ochrona ubezpieczeniowa. Jednocześnie ubezpieczony decyduje w jakim zakresie i jaką część ryzyka pozostawia dla siebie a jaką transferuje na zakład ubezpieczeń.
Ponadto występuje też coś takiego jak realność ochrony ubezpieczeniowej co oznacza, że ubezpieczony ma pewność, że zakład ubezpieczeniowy pokryje na jego rzecz ewentulne straty finansowe lub potrzeby finansowe w wyniku wystąpienia szkody. Również w tym przypadku realność ochrony ubezpieczeniowej jest z góry określona w umowie oraz w odpowiednich przepisach prawa ubezpieczeniowego. W prakltyce ta zasada sprowadza się do tego, czy dany zakład ubezpieczeń jest w stanie pokryć szkody czyli czy jest wypłacalny.
Podmiot ubezpieczony ma także gwarancję ochrony ubezpieczeniowej, która w zasadzie jest nadzorowana przez państwo odpowiednim nadzorem i przepisami prawa. Wynika to ze słabszej pozycji ubezpieczonego na poziomie tych dwóch podmiotów. W zależności od państwa i systemu ubezpieczeniowego jaki w danym kraju obowiązuje, zazwyczaj państwo pełni rolę nadrzędną i to ono kontroluje wypłacalność poszczególnych zakładów ubezpieczeniowych.
Nie bezpośrednio, ale na samym wstępie zaznaczyłem, że ubezpieczenia można traktować jako produkt finansowy oferowany konsumentom na wolnym rynku. Rozpatrując ubezpieczenie pod tym kątem, trudno jest wycenić je jako produkt finansowy i nadać mu ocenę jakości. Zatem ubezpieczenia w porównaniu do innych produktów finansowych są wycenianie odmiennie i zasady wyceny tych produktów stosuje się jedynie do ubezpieczeń.
Ubezpieczenia OC komunikacyjne, ubezpieczenia autocasco i szyb, ubezpieczenia assistance
Każdy z nas dostrzega to jak szybko rozwija się rynek motoryzacyjny na świecie, co przekłada się na dużą liczbę samochodów jeżdżących po naszych drogach. Ponadto rośnie znaczenie komunikacji w wielu aspektach codziennego życia, dlatego szeroko rozumiane ubezpieczenia komunikacyjne (OC, autocasco, assistance) to największa część ubezpieczeń majątkowych w Polsce pod względem składki brutto.
Każdy właściciel pojazdu silnikowego (w głównej mierze będą to samochody osobowe) ma możliwość wyboru z pośród wielu ubezpieczycieli działających na naszym rynku lokalnym oraz ponadto może wybierać z wielu ofert pod kątem wysokości składki jakie pobiera ubezpieczyciel. W naszym artykule zapoznacie się szczegółowo jak wygląda rynek ubezpieczeń komunikacyjnych OC i autocasco od strony teoretycznej, a być może wiele z tych informacji będzie wskazówką co do wyboru konkretnej oferty ubezpieczenia dla samochodu.
Najważniejsze ubezpieczenie albo to najbardziej istotne, to oczywiście ubezpieczenia OC komunikacyjne, które są obowiązkowe w Polsce dla właścicieli samochodów. I to właśnie one zostaną omówione w pierwszej kolejności w naszej publikacji. Zostały one wymieniowe w załączniku do Ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (dział II grupa 10 - ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wszelkiego rodzaju, wynikającej z posiadania i użytkowania pojazdów lądowych z napędem własnym, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika). Następnie mamy szereg ubezpieczeń dobrowolnych, które obejmują ubezpieczenie wypadku związanego z podróżą, ubezpieczenia związane z trudnościami w czasie podróży, a także ubezpieczenia casco obejmujące szkody na pojazdach lądowych z własnym napędem i bez niego.
W praktyce większość z nas decyduje się na ubezpieczenia OC ponieważ są one obowiązkowe. Jednak często ubezpieczyciele oferują pakiety, gdzie oferta obejmuje ubezpieczenia OC komunikacyjne oraz autocasco. Decydując się na zakup takiego pakietu ubezpieczenia dla pojazdów mechanicznych otrzymujemy różne produkty jak obowiązkowe ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, autocasco, assistance, ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków, ubezpieczenia bagażu itp. Wysokość składki dla tekiego pakietu ubezpieczeń wpływa oczywiście na wysokość składki - w przypadku podstawowej oferty składka jest niska, a szeroki pakiet produktów ubezpieczeniowych wpływa na to, że składka jest wysoka. Im składka jest wyższa i pakiet ubezpieczeń obejmuje więcej produktów, tym samym roszerza się odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń.
Czym są i jaki jest zakres obowiązkowych ubezpieczeń OC komunikacyjnych (odpowiedzialności cywilnej)?
Wielu z nas kupuje OC dla samochodu z przymusu jednak nie zastanawia się jakie przysługują im prawa, ale także obowiązki. Zatem obowiązkowe ubezpieczenia OC komunikacyjne zostały stworzone po to, aby chronić interesy dwóch grup. Pierwszą z nich są osoby, które zostały poszkodowane w wypadkach komunikacyjnych. W takiej sytuacji, przy założeniu że sprawca ma wykupione OC, odpowiedzialność za wszelkie szkody przejmuje zakład ubezpieczeń. Chodzi o to, że taka instytucja ma o wiele większe możliwości finansowe niż osoba ubezpieczona (sprawca). Drugą grupą, która jest chroniona przez obowiązkowe OC to oczywiście potencjalny sprawca szkody. Osoba ubezpieczona nie będzie wtedy musiała samemu rekompensować finansowo szkód osobom trzecim, bo tak jak wspomniałem wcześniej, znacząco by to uszczupliło majątek sprawcy (wysokie koszty).
Rynek ubezpieczeń komunikacyjnych jest bardzo rozbudowany na całym świecie, i w zależności od państwa i tego kto jest bardziej chroniony - sprawca lub poszkodowany - ma różną konstrukcję. Występują ubezpieczenia komunikacyjne, które przypisane są do pojazdu. Wtedy ochroną objęte są dowolne osob, które kierują pojazdem np. samochodem i wyrządzą szkodę osobie trzeciej lub na mieniu. Ale są takie ubezpieczenia OC komunikacyjne, które są przypisane tylko do danego kierowcy. Wtedy odpowiedzialnością cywilną objęty jest tylko jeden określony kierowca. Występują również warianty mieszane ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej komunikacyjnych.
Dlaczego ubezpieczenia OC dla pojazdów są obowiązkowe? Ponieważ bardzo często dochodzi do wypadków na drogach (komunikacyjnych) i objawia się przy tym, bardzo duża liczba osób poszkodowanych w takich zdarzeniach. Ubezpieczenia OC komunikacyjne jako obowiązkowy element dla właścicieli samochodów są normą zwłaszcza w krajach Europy.
W Polsce ubezpieczenia OC komunikacyjne przeznaczone dla pojazdów mechanicznych są szczegółowo regulowane przez określone ustawy - ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym, Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Na ich podstawie określa się, że ubezpieczenie to obejmuje odpowiedzialność cywilną każdej osoby, która doprowadziła do szkody w związku ruchem pojazdu. Ponadto ubezpieczenie OC komunikacyjne obejmuej również szkody powstałe w trakcie określonych czynności wykonywanych przy samochodzie: przy wysiadaniu z pojazdu i analogicznie przy wsiadaniu do niego, również przy załadowywaniu i rozładowywaniu pojazdu mechanicznego oraz podczas zatrzymywania, postoju lub garażowania. Jak zatem zauważyliście przy tym rodzaju ubezpieczenia pokrywane są finansowo szkody związane z ruchem pojazdów.
Na szczęście istotą tego rodzaju ubezpieczeń jest ochrona osób poszkodowanych w ruchu. Przekłada to się jednak pozytywnie również na sprawców, ponieważ nie muszą oni finansować samodzielnie, z własnych środków, odszkodowąń czy pokrywać kosztów długoterminowego leczenia poszkodowanych. Sprawcy szkód w ruchu pojazdów nie muszą także pokrywać kosztów likwidacji bezpośrednich skutków wypadków czy zwracać utracone dochody przez osoby poszkodowane.
W Polsce ubezpieczenia OC komunikacyjne działają tak, że kupowane są pod konkretny pojazd mechaniczny, a i nie są przypisane tylko do jednego kierowcy. Odpowiedzialność cywilna obejmuje cały okres trwania ubezpieczenia dla każdej osoby, które kieruje pojazdem mechanicznym i wyrządzi szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. Według ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych odszkodowanie z ubezpieczenia OC komunikacyjnego wypłacane jest za szkodę, w wyniku której nastąpiła śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia. Odszkodowanie wypłacane jest także za utratę mienia, jego zniszczenie lub uszkodzenie. Wtedy zakład ubezpieczeń jest zobowiązany do wypłaty takiego odszkodowania za wyrządzoną szkodę (krzywdę) w związku z ruchem pojazdu mechanicznego jeśli zachodzi taka potrzeba na podstawie przepisów prawa. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń ustalana jest zgodnie z regułami kodeksu cywilnego (zasada ryzyka lub winy) i jego zakresie.
Oczywiście prawo o ubezpieczeniach obowiązkowych działa w dwie strony, również na korzyść zakładu ubezpieczeń dlatego istnieją wyłączenia odpowiedzialności, które określone są przepisami prawa we wcześniej wspomnianych ustawach. Szkody wyłączone z odpowiedzialności to takie, które powstały w następujący sposób i w określonych sytuacjach:
Uszkodzenie, zniszczenie mienia lub jego utrata wyrządzone przez kierującego na właścicielu pojazdu mechanicznego. Ten aspekt tyczy się również w przypadku gdy sam kierujący jest właścicielem danego pojazdu mechanicznego (samochodu). Odpowiedzialność wyłączona jest także na mieniu (ładunkach, przesyłkach, bagażu) jeśli jest ono przewożone za opłatą. Odstępstwem jest tutaj sytuacja, kiedy za szkodę odpowiedzialny jest inny pojazd mechaniczny niż pojazd przewożący te ładunki. W kolejnym przypadku zakład ubezpieczeń nie wypłaci odszkodowania jeśli doszło do zanieczyszczenia lub skażenia środowiska. Również szkody polegające na utracie gotówki, biżuterii, papierów wartościowych, ważnych dokumentów itp. nie podlegają odpowiedzialności.
Warto a nawet trzeba wiedzieć, że odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń do wypłacenia odszkodowania za powstałe szkody jest wyłączona, kiedy kierujący wyrządził daną szkodę umyślnie. Kierujący będzie musiał pokryć koszty ewentualnych szkód jeśli był pod wpływem alkocholu, w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem narkotyków, środków psychotropowych itp., które określone są w przepisach o przeciwdziałaniu narkomanii. Ubezpieczyciel wyłączył swoją odpowiedzialność do wypłaty odszkodowania w sytuacji kiedy kierujący ukradł pojazd mechaniczny (wszedł w jego posiadanie w wyniku przestępstwa). Jeśli kierujący zbiegł z miejsca zdarzenia to ubezpieczyciel również wyłączył swoją odpowiedzialność. Ponadto kierujący musi posiadać odpowiednie uprawnienia do kierowania pojazdem (prawo jazdy). Tutaj jednym z odstępstw jest sytuacja kiedy kierujący pojazdem nie mający uprawnień robi to w celu ratowania życia ludzkiego bądź mienia, albo ściga osobę bezpośrednio po popełnieniu przez nią przestępstwa.
W takich określonych sytuacjach podlegających wyłączeniu odpowiedzialności, kiedy dojdzie do zdarzenia ze szkodą, zakład ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny ma prawo dochodzić od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu odszkodowania jakie zostało wypłacone w ramach ubezpieczenia OC komunikacyjnego. Warto o tym wiedzieć, aby nie narazić się na ogromne koszty.
Od 2012 roku określone zostały sumy gwarancyjne w obowiązkowych ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej w zdarzeniach komunikacyjnych. Sumy gwarancyjne określone zostały dla jednego zdarzenia niezależnie od ilości osób poszkodowanych. I tak jest: 5 milionów euro za szkody na osobach i 1 milion euro za szkody na mieniu. Są to sumy minimalne określone (narzucone) przez ustawodawstwo europejskie. Ale w niektórych krajach są one znacznie wyższe. Są państwa gdzie te limity są bez granic górnych.
Wedle krajowych przepisów prawa, ubezpieczenie OC musi być wykupione dla każdego pojazdu mechanicznego (samochodu) dopuszczonegp do ruchu czyli takie, które w rozumieniu Polski są zarejestrowane w naszym kraju (w tym także motorowery), pojazdy zarejestrowane za granicą, pojazdy podlegające ministrom obrony narodowej i spraw wewnętrznych wraz holowanym sprzętem, pojazdy podlegające rejestracji a nie są zarejestrowane, ale dopuszczone do ruchu drogowego.
Domyślnie ubezpieczenie OC komunikacyjne zawierane jest na 12 miesięcy i po tym okresie automatycznie jest ono przedłużane na okres kolejnych 12 miesięcy. Chyba, że właściciel pojazdu mechanicznego maksymalnie na dzień przed upływem okresu ubezpieczenia, powiadomi zakład ubezpieczeń o jego nie przedłużaniu. Dopuszcza się sytuację, kiedy pojazd jest zarejestrowany za granicą lub w kraju na czas krótszy niż 12 miesięcy, wtedy istnieje również możliwość wykupienia ubezpieczenia OC na krócej niż 12 miesięcy.
Umowa ubezpieczenia OC komunikacyjnego (obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej) zawierana jest przez właściciela pojazdu lub osoby przez niego upoważnionej. Taka umowa jest potwierdzona polisą lub innym dokumentem, który otrzymuje właściciel pojazdu mechanicznego.
Umowa ubezpieczenia OC zaczyna obowiązywać od chwili zawarcia umowy i jednocześnie opłacenia składki lub pierwszej raty. Dopuszcza się, że ubezpieczenie OC będzie działało od innego momentu ale tylko w sytuacji kiedy pojazd mechaniczny zarejestrowany jest na krócej niż 12 miesięcy bądź jest jeszcze przed rejestracją.
Warto także wiedzieć, że jeśli właściciel pojazdu opłaca ubezpieczenie OC w ratach, to w przypadku jej nie opłacenia w ustalonym terminie, nie ustępuje jego ochrona ze strony ubezpieczyciela.
Ubezpieczyciel ustala składkę podstawową na podstawie wielu parametrów i robi te wyliczenia indywidualnie dla każdego właściciela pojazdu. Każdy właściciel pojazdu posiada określone zniżki i zwyżki, które mają wpływ na wysokość podstawowej składki ubezpieczeniowej. Wszystko zależy od oceny ryzyka, którą kieruje się zakład ubezpieczeń. Mając te wyliczenia ubezpieczyciel ustala składkę ostateczną ubezpieczenia, która jest iloczynem składki podstawowej i wartości pojazdu z dnia zawierania umowy ubezpieczeniowej.
Zazwyczaj zakłady ubezpieczeń zwiększają liczbę czynników, które wpływają na ocenę ryzyka. Zazwyczaj w przypadku oceny szkodowości brane są pod uwagę takie elementy jak rodzaj pojazdu, marka samochodu, pojemność silnika, rodzaj paliwa, miejsce użytkowania pojazdu (typ pojazdu), wpływ ma wiek posiadacza pojazdu i osób kierujących pojazdem (doświadczenie itp.).
Pod uwagę w ustalaniu składki ubezpieczenia OC komunikacyjnego brane sa pod uwagę jeszcze takie czynniki jak szacowany roczny przebiego licznika pojazdu, miejsce parkowania, czas użytkowania pojazdu, stan cywilny, liczba dzieci, wykonywany zawód, czas posiadania prawa jazdy. Nie stosuje się do wyliczenia składki takiego czynnika jak płeć ponieważ zostało to zakazane. Uwzględnia się także obszar, potencjalnie po jakim porusza się pojazd - miasto, wieś, aglomeracje miejskie, ponieważ mają one różne wskaźniki szkodowości.
Skąd biorą się zniżki i zwyżki przy ustalaniu składki ubezpieczenia OC? Od historii szkodowości właściciela samochodu. Ci, którzy w przeszłości mieli małą szkodowość są wynagradzani i otrzymują zwyżki. Ci kierowcy natomiast, którzy mieli wysoką szkodowość, otrzymują zwyżki. Taki system wyliczania składek określany jest z łaciny jako bonus - malus (dobry - zły). Po pierwsze składki są zróżnicowane dla każdego klienta - niskie dla jeżdżących bez szkód, wysokie dla tych z dużym ryzykiem szkodowości. Taki system zachęca kierujących do jeżdżenia w sposób przepisowy, aby ograniczyć nieporządane zdarzenia i wystąpienie szkód. Zyskują także zakłady ubezpieczeń, ponieważ są bardziej atrakcyjne cenowo z niskimi składkami.
Algorytm wyliczania składki ubezpieczenia OC komunikacyjnego jest następujący i można go opisać w kielku krokach. 1) W pierwszej fazie ubezpieczyciel przypisuje klientowi określoną składkę podstawową na podstawie wcześniej wspomnianych czynników. 2) W kolejnym kroku przypisuje sie klienta do określonej klasy z wcześniejszego okresu, a następnie bierze liczbę ostatnio zgłoszonych szkód i ustala nową klasę. Jeśli były szkody klient cofany jest do wcześniejszej klasy, a jeśli nie było szkód klienta przesuwa się dostępnej klasy (ustalane przez zakład ubezpieczeń na podstawie algorytmu). 3) Każda klasa ma swój współczynnik poziomu stawki w stosunku do składki podstawowej określony jako więcej jako 1 lub mniej (lub wyrażony w procentach, więcej niż 100% lub mniej). W ten sposób procentowo określa się ile powinien płacić klient składki podstawowej.
Czyli obrazowo mówiąc składka ostateczna jest iloczynem składki podstawowej i współczynnikiem bonus-malus wyrażonym w procentach. Na wysokość składki ostatecznej wpływają także dodatkowe zniżki ubezpieczyciela jak np. kontynuacja ubezpieczenia, składka płatna jednorazowo).
Warto wiedzieć, że istnieje taka instytucja jak Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, która związana jest z ubezpieczeniami OC komunikacyjnymi. Do podstawowych zadań UFG należy nadzorowanie aby cały system OC dla pojazdów mechanicznych był szczelny tym samym każdy pojazd (samochód) posiadał obowiązkowe ubezpieczenie OC. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny wypłaca odszkodowania tym osobą, gdzie sprawca szkody nie posiadał obowiązkowego ubezpieczenia OC lub sprawca jest nieznany.
Ubezpieczenia OC są obowiązkowe dlatego każe się finansowe te osoby, które takiego ubezpieczenia OC nie mają. W przypadku samochodów osobowych jest to dwukrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę. Samochody ciężarowe, ciągniki samochodowe i autobusy - trzykrotna wartość minimalnego wynagrodzenia za pracę. Pozostałe pojazdy - jedna trzecia minimalnego wynagrodzenia za pracę. Ponadto wysokość kary za brak obowiązkowego OC wynika także z okresu przez jaki pojazd mechaniczny pozostawał bez ubezpieczenia OC. I tak wysokość opłaty wynosi 20% gdy okres bez OC wynosi do 3 dni. 50% opłaty nalicza się jeśli pojazd bez OC był do 14 dni. Jeśli okres przekracza 14 dni to kara wynosi 100%. Kara finansowa ustalana jest w każdym roku kalendarzowym, a nie tylko jednorazowo.
Ubezpieczenia autocasco dla pojazdów mechanicznych (samochody, pojazdy ciężarowe itp.)
Wcześniej bardzo dokładnie omówiliśmy obowiązkowe ubezpieczenie OC (odpowiedzialności cywilnej). Teraz przejdziemy do drugiego najczęściej wybieranego ubezpieczenia komunikacyjnego jakim jest autocasco, podkreślmy nieobowiązkowego. W odróżnieniu od wcześniejszego, w autocasco pokrywa się szkodę w wyniku zdarzeń jak zniszczenie, uszkodzenie i kradzież pojazdu. Co ważne obejmuje ono pojazdy wraz z wyposażeniem.
Oferty zakładów ubezpieczeń w przypadku ubezpieczenia autocasco jest zróżnicowana. Bo oprócz ochrony standardowej do wyposażenia, istnieje możliwość rozszerzenia ochrony po opłaceniu wyższej składki ubezpieczeniowej. Roszeżony zakres ochrony autocasco obejmuje skutki żywiołów natury (burze, wichury, powodzie itp.), wypadki komunikacyjne, działania ubezpieczającego, działania osób trzecich. Mając ubezpieczenie autocasco w zależności od wykupionego zakresu, może ono pokrywać także koszty holowania, transportu i parkowania po powstałej szkodzie. Autocasco może także pokrywać koszty wynajęcia pojazdu zastępczego, a także koszty dodatkowego badania technicznego - na podstawie określonych przepisów prawa.
Zakres podstawowy ubrezpieczenia AutoCasco obejmuje szkody jak uszkodzenie, zniszczenie czy utrata pojazdu. Powstałe szkody w wyniku zderzenia z innymi pojazdami, zwierzętami, osobami, przedmiotami. Powodem może być powódź, zatopienie, huragan, pożar, wybuch lub inne siły przyrody. Przyczynami szkód mogą być czynniki chemiczne bądź termiczne. Pod uwagę bierze się także włamanie do pojazdu.
Zakres ochrony dodatkowej wymaga zainstalowania w pojeździe dodatkowych zabezpieczeń antykradzieżowych, ale wtedy szkody objęte ochroną to zabór pojazdu, jego części lub wyposażenia. Ponadto uszkodzenie pojazdu, jego części lub wyposażenia. Do przyczyn zalicza się kradzież lub chwilowe zabranie pojazdu.
Ubezpieczenie autocasco posiada także rozszeżoną wersję ochrony dla szkód powstałych w trakcie jazd wyścigowych, treningowych, użycia pojazdu jako rekwizytu, kierowania pojazdem przeznaczonym do nauki, użycia pojazdu wynajmowanego w ramach działalności gospodarczej.
Ubezpieczenie autocasco jest tak skonstruowane, że roszczenia z tytułu wypłacenia odszkodowania można wnosić niezależnie od tego, kto ponosi odpowiedzialność cywilną za powstałe szkody. I tak może być to w sytuacji kiedy to sam właściciel pojazdu wyrządza w nim szkodę. Szkodę wyrządza osoba trzecia, której nie da się ustalić tożsamości. Szkodę wyrządza posiadacz innego pojazdu ruchem tego pojazdu. Szkodę wyrządza osoba trzecia o ustalonej tożsamości, ale szkoda powstała bez związku z ruchem pojazdu. Szkoda powstała w wyniku zdarzeń losowych (termiczne, chemiczne, przyrody,...).
Tutaj zakład ubezpieczeń również posiada własne wyłączenia odpowiedzialności. Odszkodowanie nie zostanie wypłacone w sytuacji, kiedy szkody powstały podczas normalnej eksploatacji pojazdu bądź na skutek wad fabrycznych. Ubezpieczyciel wyłączył swoją odpowiedzialność w sytuacji kiedy pojazd mechaniczny jest użytkowany niezgodnie z jego przeznaczeniem. Do tego wlicza się także użycie pojazdu do przestępstwa przez właściciela pojazdu lub osobę przez niego upoważnioną. Szkody powstałe umyślnie lub rażącego niedbalstwa. Szkody powstałe podczas poruszania się pojazdem niedopuszczonym do ruchu drogowego. Szkody powstałe w pojazdach mechanicznych pochodzących z kredzieży lub użytkowanych nielegalnie w polskim obrzarze celnym. Wyłączenie odpowiedzialności autocasco obejmuje także szkody spowodowane działaniami wojennymi, w stanie wojennym lub w stanie wyjątkowym, kiedy pojazd używany jest w akcjach protestacyjnych, strajkach itp. Szkody powstałe w czasie, kiedy właściciel lub osoba upoważniona była w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środków odurzających lub nie posiadała uprawnień do kierowania pojazdami.
Jak wynika z powyższych rozważań, zakres ochrony, warunki takiej ochrony czy sposób likwidacji szkód przy ubezpieczeniu autocasco powinien być ściśle określony w umowie pomiędzy ubezpieczycielem i ubezpieczającym. Taki katalog zdarzeń czy wysokość składek bądź odszkodowania, różni się u każdego ubezpieczyciela i czynniki te są dowolnie kształtowane w zależności od ryzyka. Wymogiem wobec stron jest to, że warunki umowy muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami prawa.
Składka ubezpieczeniowa w przypadku ubezpieczeń autocasco jest obliczana podobnie jak w przypadku obowiązkowych ubezpieczeń OC. Zatem czynniki kształtujące składkę podstawową dobierane są indywidualnie, do tego dochodzi określenie klasy szkodowości, a tym samym podwyższenie lub obniżenie składki. Lista czynników jest podobna jak w przypadku ubezpieczeń OC ale mogą dojść kolejne. Przykładowo obliczając ryzyko kradzieży pojazdu bierze się pod uwagę markę, model czy kolor samochodu.
To co zainteresuje ubezpieczonego to ustalanie wysokości odszkodowania dla ubezpieczeń autocasco. Takie odszkodowanie ustala się według określonego wzoru, który wymieniony jest w ogólnych warunkach ubezpieczenia. Zakład ubezpieczeń ustala wysokość odszkodowania w przypadku uszkodzenia pojazdu lub jego części, bądź utraty na podstawie rachunków lub wyceny ryczałtowej dokonanej przez zakład. Wysokość ustalonego odszkodowanie nie może jednak przekraczać wartości pojazdu na dzień sporządzenia kosztorysu. Naprawy wykonuje się na podstawie specjalnie przygotowanej oceny technicznej, na podstawie której tworzy się wycenę. Natomiast jeśli wymaga tego sytuacja, stosuje się rozszeżony zakres napraw samochodu (pojazdu mechanicznego). Tak rozszeżona naprawa często wchodzi w grę, kiedy trzeba zastosować zmodernizowane części zastępcze do danego samochodu. W przypadku zniszczenia całkowitego pojazdu, bądź jego kradzieży i niemożliwości odzyskania, ubezpieczyciel zwraca odszkodowanie będące wartością pojazdu ustaloną na dzień sporządzania (ustalania wysokości) odszkodowania. Taka wysokość odszkodowania ustalana jest na podstawie specjalnych tabel przygotowanych przez ubezpieczyciela, które odwzorowują czas korzystania z samochodu.
Oprócz tego ubezpieczenia autocasco różnią się innymi elementami, w zależności od oferty i ubezpieczyciela. A są one na tyle istotne, że mają zazwyczaj wpływ na wysokość wypłacanego odszkodowania w przypadku zdarzenia będącego szkodą. Mowa tutaj o sumie ubezpieczenia i sposobie wyceny, franszyza, kwestie naprawy nieopłacalnej w przypadku szkody całkowitej, zakres terytorialny obowiązywania ubezpieczenia autocasco (tylko Polska, Europa czy inne regiony świata), jakie elementy wchodzą w zakres wyposażenia standardowego a jakie są dodatkowymi, obowiązki związane z zabezpieczeniem pojazdu, dostępność likwidatorów szkód i autoryzowanych warsztatów naprawczych.
Ubezpieczenie szyb w samochodzie. Istotny element samochodu, a kwestie zniszczenia i wypłaty odszkodowania!
Wielu z nas nie wie, że ubezpieczenia szyb w pojazdach mechanicznych, są zupełnie oddzielnym produktem. Zakres szkód w jakich wypłacane jest odszkodowanie przy OC czy autocasco zazwyczaj nie obejmuje szyb. Musimy się pogodzić, że ubezpieczenie szyb funkcjonuje jako osobny produkt ubezpieczeniowy.
W przypadku ubezpieczeń szyb, nasze odszkodowanie będzie pokrywało koszty organizacji i naprawy szyby przedniej, tylnej oraz szyb bocznych. Trzeba jednak pamiętać, że takie ubezpieczenie w większości przypadków nie obejmuje ochrony szyberdachów, czyli szyb umieszczonych na dachu samochodu. Istnieje możliwość dokupienia takiej ochrony. Szkoda związana z naprawą szyby samochodowej i następnie wypłata odszkodowania z tego tytułu, nie wiąże się z utratą zniżek w kolejnych ubezpieczeniach OC i autocasco.
Ubezpieczenie assistance będące pomocą na drodze. Przy assistance nie wypłaca się odszkodowania!
Ubezpieczenie assistance gwarantuje pomoc kierowcą bezpośrednio na drodze, gdy doszło do kradzieży pojazdu lub jego unieruchomienia. Zazwyczaj w takich przypadkach potrzebna jest pomoc drogowa, holowanie itp. Ubezpieczenie assistance wykupuje się jako oddzielny element do ubezpieczenia OC lub ubezpieczenia autocasco lub łącznie ze wszystkimi, bądź którymś z nich. Jak szeroki zakres pomocy stosuje ubezpieczyciel do potrzebujących pomocy, zależy tylko od zakresu ubezpieczenia jakie zostało wykupione.
Zakres pomocy w razie uszkodzenia pojazdu na drodze bądź jego kradzieży zależy od wykupionego pakietu, co automatycznie przekłada się na wysokość składki. W ramach ubezpieczenia assistance, ubezpieczyciel może dostarczyć kierującemu pojazdem informacje o dostępności pobliskich warsztatów, pomoce drogowe bądź firmy zajmujące się wynajmem pojazdów. Ubezpieczenia assistance mogą obejmować także pomoc w holowaniu pojazdu, naprawę uszkodzonego samochodu na miejscu zdarzenia czy choćby dostarczenie paliwa jeśli go zabraknie w samochodzie podczas wyjazdu. Istnieją także pakiety pomocy w czasie podróży, które obejmują pomoc z organizacją parkingu dla samochodu, organizacją noclegu czy organizację powrotu do miejsca zamieszkania osoby posiadającej wykupione ubezpieczenie. W ramach ubezpieczenia assistance możemy otrzymać pomoc medyczną, natychmiastową hospitalizację, może być zorganizowany przewóz medyczny do miejsca zamieszkania, transport zwłok.
Jednak do najbardziej popularnych rodzajów pomocy oferowanych a zarazem wykorzystywanych przez osoby mające ubezpieczenie assistance, należą te oferujące holowanie pojazdu, pomoc przy zatrzaśnięciu lub zaginięciu kluczyków, dostarczenie paliwa, odbiór pojazdu po naprawie, kierowca zastępczy, organizacja noclegu jeśli nie można kontynuować podróży, opieka nad bliskimi, pomoc psychologa w przypadku uszczerbku na zdrowiu.
Ubezpieczenie assistance może ponadto obejmować pomoc poprzez dedykowaną infolinię prowadzoną przez ubezpieczyciela. Dzięki takiej infolinii poszkodowany może zadzwonić i poprosić o pomoc w ramach pakietu ubezpieczenia. Zostanie mu udzielona także informacje o możliwych utrudnieniach w ruchu czy remontach na drogach. Ponadto będzie mógł zorganizować pomoc związaną z transportem czy noclegiem.
Z założenia pomoc w ramach ubezpieczenia assistance powinna być natychmiastowa, bo taka jest ich role, że są udzielane w miejscu zdarzenia. Jednak nie wszyscy ubezpieczyciele określają czas w jakim podejmą działania. Poszkodowany może jednak skorzystać z pomocy dowolnego warsztatu bądź innej pomocy obejmującej assistance, ale od firmy zewnętrznej, a następnie domagać się od ubezpieczyciela zwrotu poniesionych kosztów.
Patrząc na ubezpieczenie assistance jest to doskonałe rozwiązanie podczas podróży za granicę. Wtedy kiedy jesteśmy w obcym kraju, trudno nam od razu odnaleźć się w otoczeniu i mieć wiedzę odnośnie warsztatów czy najbliższego noclegu. Ponadto w obcym kraju, dużą barierą w porozumiewaniu się jest obcy język.
Ubezpieczenie (NNW) następstw nieszczęśliwych wypadków podczas podróży. Czym jest ubezpieczenie NNW i jak działa?
Ubezpieczenie NNW jest kolejnym ubezpieczeniem komunikacyjnym, które chroni kierowcę pojazdu mechanicznego oraz jego pasażerów. W przypadku tego rodzaju ubezpieczenia chodzi o skutki nieszczęśliwych wypadków, z jakimi mierzą się kierowca oraz pasażerowie samochodów. Mowa tu o trwałym uszkodzeniu ciała, uszerbku na zdrowiu, rozstruj zdrowia, śmierć ubezpieczonego.
Ubezpieczyciel wypłaca odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia NNW (następstw nieszczęśliwych wypadków) w wysokości uzależnionej od sumy oraz procentowego uszczerbku na zdrowiu.
Wybierając ubezpieczenie NNW to zazwyczaj ubezpieczyciel decyduje o wysokości sumy ubezpieczenia, ewentualnie zakresie takiej sumy. Procent uszczerbku na zdrowiu określa po zdarzeniu specjalna komisja lekarska a nie dowolny lekarz, do której poszkodowani są skierowani przez ubezpieczyciela. Zasada wypłaty odszkodowania przy polisach NNW jest bardzo prosta. Jeśli nasza suma ubezpieczenia całkowitego wynosi 1 000 000 złotych, to w przypadku stwierdzenia 50% uszczerbku na zdrowiu otrzymamy odszkodowanie w wysokości 500 000 złotych. Jeśli doszło do śmierci lub uszczerbek jest określony na 100% to wtedy ubezpieczyciel wypłaci całą wysokość sumy ubezpieczenia.
Oczywiście ubezpieczyciel w przypadku NNW ma swoje wyłączenia. Chodzi o przypadki kiedy poszkodowany nie otrzyma odszkodowania. Ale tutaj warunki są standardowe: kierowca ani pasażer nie mogą być pod wpływem alkocholu lub narkotyków, muszą posiadać prawo jazdy (uprawnienia do kierowania danym pojazdem), aby otrzymać odszkodowanie NNW pojazd nie może brać akurat udziału w przestępstwie, w działaniach wojennych, strajkach czy rozruchach, w wyścigach samochodowych.
Motoryzacja, samochody oraz transport drogowy i komunikacja. Poznaj techniczne aspekty rynku motoryzacyjnego!
Motoryzacja, w potocznym tego słowa znaczeniu, nazywamy zastosowanie silników spalinowych do poruszania środków transportowych, przede wszystkim drogowych.
Rozwój motoryzacji zapoczątkowany został konstrukcją pierwszego udanego silnika spalinowego i zastosowaniem go do pojazdu. Osiągnięcie to jest końcowym wynikiem wielu kolejnych pomysłów, prób, rozwiązań konstrukcyjnych i wynalazków dokonywanych w ciągu wielu wieków. Obok uczonych i techników pracujących nad konstruowaniem silników należy też odnotować długą listę wspaniałych, choć nie zawsze szczęśliwych w efektach swego trudu, konstruktorów i wynalazców, którzy pracowali nad poszczególnymi częściami i zespołami pojazdu, umożliwiając przejście od prymitywnych wozów i powozów do nowoczesnych samochodów.
Ślady pomysłów, a może i konkretnych prób uniezależnienia się od siły pociągowej zwierząt znajdujemy już w starożytności (heron z Aleksandrii - I w. n.e.; Heliodor - III w. n.e. oraz inni). Nawet z mroków średniowiecza przebija twórcza myśl wielkiego uczonego Rogera Bacona (1214 - 1294), stwierdzająca możliwość skonstruowania wozu poruszanego "tylko za pomocą wiedzy i sztuki".
Poszukując siły, która mogłaby zastąpić zwierzęta zaprzęgowe, myśl ludzka zwracała się wielokrotnie do wyzyskanej już w żegludze i młynach wiatracznych - siły wiatru. Wozy żaglowe znano podobno już w Egipcie, a w Chinach budowano je przed tysiącem lat. Pierwszą wiadomość o zastosowaniu żagli w transporcie lądowym w Europie znajdujemy w zapiskach kronikarza Nestora, który podaje, że w 907 roku w czasie oblężenia Carogrodu książę Oleg kazał wojsku swemu robić koła i na koła wsadzić korabie. A gdy był dogodny wiatr, rozpięto żagle i z pola podstąpiono pod gród. Szymon Stavin w 1600 roku dokonał udanej próby wyzyskania wiatru w Holandii, kraju żagli i wiatraków. Zbudował on wozy żaglowe, którymi jeździł wraz z 28 pasażerami między Schevingen a Petten (68 km) z szybkością 34 km/h. Nie był to sporadyczny przypadek. W Anglii jeszcze w początkach XIX wieku spotykamy próby zastosowania żagli w komunikacji lądowej, a Paccock z Bristolu uzyskał w 1826 roku patent na wóz poruszany przy pomocy latawców.
Myśl oderwania się od zaprzęgów nurtowała szczególnie silnie w okresie Odrodzenia. Zagadnieniem pojazdów napędzanych mechanizmami poruszanymi siłą ludzką zajmował się Leonardo da Vinci (1452 - 1519), a wielki malarz Albrecht Durer (1471 - 1528) z dużą pomysłowością projektował tego typu wozy triumfalne dla cesarza Maksymiliana.
Próbowano również stosować do poruszania wozów mechanizmy sprężynowe. Najbardziej udany był wóz skonstruowany przez kowala z Norymbergi, Jana Hautscha w 1649 roku, choć poruszał się wolno i często musiał się zatrzymywać dla nakręcania sprężyny. W 1740 roku znany wynalazca Vaucanson dostarczył Ludwikowi XV wóz poruszany również przy pomocy sprężyny. Wiemy o tym z listu Akademii paryskiej do króla, ostrzegającym go przed niebezpieczeństwem korzystania z takiego pojazdu.
Od połowy XVII wieku myśl konstruktorów skupia się na pomysłach pozyskania pary. Pierwszą próbą był prawdopodobnie wóz napędzany swego rodzaju turbiną parową, zaprojektowany przez misjonarza Ferdynanda Verbiesta w Chinach w 1678 roku. Izaak Newton sporządził rysunek wozu poruszanego siłą odrzutową pary.
Wiek XVIII przynosi pierwsze konkretne osiągnięcia. Mikołaj Józef Cugnot (1725 - 1804), francuski inżynier wojskowy, buduje w 1769 roku i 1771 roku dwa pierwsze ciągniki parowe. Były to trójkołowce, w których przednie koło było napędowe i kierowane. Przed kołem tym wisiał na wysięgniku wielki kocioł, pod którym wbudowane było palenisko. Po uzyskaniu odpowiedniej ilości pary ciągnik był zdolny przebyć około 1 kilometra z szybkością 4 km/h. Ciągnik Cugnota był pierwszym pojazdem parowym poruszającym się po drodze i uważany jest za protoplastę samochodu.
Gdy pod koniec XVIII wieku James Watt udoskonalił maszynę parową, rozpoczęło się, szczególnie w Anglii, coraz bardziej wszechstronne stosowanie silników parowych, m. in. do pojazdów drogowych. Spośród wielu konstruktorów wymienić należy Wiliama Murdocka oraz Ryszarda Trevithicka, którzy w pierwszych latach XIX wieku zbudowali samochód parowy i pierwszą lokomotywę drogową. W 1824 roku Anderson i James budują omnibus parowy, zdolny do przewożenia 15 pasażerów z prędkością 20 km/h. W 1831 roku podobny omnibus Gurneya rozpoczyna służbę na pierwszej dalekobieżnej linii komunikacyjnej między Londynem a Bath (około 150 km).
W tym samym okresie rodzą się pomysły takiej komunikacji i w innych krajach, gdzie jednak warunki społeczno - ekonomiczne uniemożliwiają niejednokrotnie ich realizację. Ale i w Anglii tak świetnie zapoczątkowany rozwój samochodów parowych został gwałtownie zahamowany uchwaleniem w 1865 roku przez parlament angielski sławnego Locomotiv Act, wyniku zawiści konkurencyjnej, zacofania i ślepego konserwatyzmu. Prawo to ograniczało szybkość pojazdów parowych do 6 km/h, a w osiedlach do 3 km/h, nakazując prócz tego, by każdy pojazd był poprzedzany przez człowieka z czerwoną chorągiewką lub latarką i zatrzymywał się na żądanie każdego przechodnia.
Inicjatywa twórcza odradza się jednak w ojczyźnie Cugnota i innych krajach. Już w 1860 roku Francuz Stefan Lenoir wynalazł silnik spalinowy napędzany gazem świetlnym. Był on jednak zbyt słaby, aby poruszać zbudowany przez Lenoira pojazd.
W cztery lata później Zygfryd Marcus z Wiednia, konstruuje pierwszy lekki, choć o drewnianym podwoziu, samochód z silnikiem benzynowym, udoskonalany następnie przez kilkanaście lat. Zastosowanie benzyny przez Marcusa, jest, być może, związane z działalnością Polaka Ignacego Łukasiewicza, twórcy najstarszego przemysłu naftowego dostarczającego już od 1854 roku tych produktów do Wiednia. Wskutek konkurencji i konserwatyzmu, a w tym przypadku i... rasizmu - osiągnięcie Marcusa zostało jednak zignorowane i poszło na długie lata w niepamięć.
Wśród wielu wynalazków, których niepodobna wyliczyć, szczególnie ważne są osiągnięcia bezpośrednio umożliwiające zbudowanie nowoczesnego samochodu. Należą tu opracowania teoretyczne Alfonsa Beaude Richas (1815 - 1891) w zakresie czterosuwowych silników, zastosowanie następnie przez Mikołaja Otto (1832 - 1891), który pierwszy zbudował taki silnik napędzany gazem, stosując też iskrownik niskonapięciowy.
Wreszcie w 1885 roku Gottlieb Daimler buduje pierwszy silnik żarowy, wysokoobrotowy, o dostatecznej mocy, zastosowany najpierw do roweru (pierwszy motocykl), a w 1886 roku - do przebudowanego powozu. Dalsze wysiłki Daimlera zmierzały przede wszystkim do udoskonalenia i możliwie wszechstronnego zastosowania silnika. W tym samym okresie, niezależnie od Daimlera, w znacznie trudniejszych warunkach technicznych i ekonomicznych, skonstruował samochód Karol Benz (1844 - 1929), nie mniej od Daimlera zasłużony wynalazca. Był to samochód z silnikiem czterotaktowym, przy czym główne zainteresowania skierował wynalazca na konstrukcję samego pojazdu.
Sanichody Daimlera i Benza otwierają okres motoryzacji, a lata 1885 - 1856 uważane są za jej początek. Spośród wielu następnych zasadniczych osiągnięć, które umożliwiły burzliwy rozwój produkcji samochodów i motoryzacji, wymienić należy przede wszystkim zastosowanie w 1896 roku opony wypełnionej powietrzem, wynalezionej już w 1845 roku ale wprowadzonej do rowerów dopiero w 1888 roku przez Johna Dunlopa, oraz zastosowanie po raz pierwszy przez Emila Levassora w 1892 roku mechanizmu różnicowego. W 1892 roku Rudolf Diesel skonstruował pierwszy silnik wysokoprężny na olej napędowy, a w 1902 roku wynaleziony został iskrownik wysokonapięciowy.
Około 170 milionów pojazdow mechanicznych (samochodów, autobusów, ciągników, motocykli itp.) poruszało się po drogach całego świata w połowie XX wieku. Stanowiło to potężną siłę wytwórczą ludzkości. Tak potężny rozwój motoryzacji i przemysłu samochodowego nie był przypadkowy. Jest on konsekwencją społecznego zapotrzebowania na środek transportowy, niezależny od sztywnej sieci kolejowej czy trasy dróg wodnych, bardziej elastyczny pod względem dyspozycyjności i ładowności, stosunkowo niedrogi w eksploatacji, a przede wszystkim mogący poruszać się po drogach bitych. Tym cechom odpowiada samochód. Zapotrzebowanie to ujawniło się z ogromną siłą w XIX wieku, szczególnie w drugiej jego połowie, w krajach gdzie narastająca koncentracja kapitału umożliwiła gwałtowne uprzemysłowienie i powstawanie coraz to większych zakładów przemysłowych. Zaopatrzenie ich, a także zbyt gotowych produktów - nie mogły opierać się wyłącznie na sieci kolejowej, mimo jej ogromnej dynamiki rozwojowej. Rozwój tej sieci bowiem nie nadążał za wzrostem potrzeb przewozowych. Budowa kolei była kosztowna i wymagała dużych kapitałów, a polityka taryfowa prywatnych przedsiębiorstw kolejowych, dążących do zwiększenia swego udziału w zyskach obsługiwanych przedsiębiorstw, silnie oddziaływała na tendencję iniezależniania się, przynajmniej w pewnym stopniu, od kolei. Tymczasem w połowie XIX wieku transport drogowy należał do najbardziej zacofanych dziedzin życia gospodarczego. Wprawdzie stan dróg bitych polepszał się, a ich sieć zagęszczała od przełomu XVIII i XIX wieku, ale postępu w zakresie trakcji w ogóle nie notowano, a w zakresie wozów był on nader skromny. Żmudny, drogi i mało wydajny transport zaprzęgowy nie wystarczał i nie mógł stać się współpartnerem kolei. W tych warunkach szybki rozwój motoryzacji i przemysłu samochodowego stał się koniecznością.
Kolebką przemysłu samochodowego jest Europa zachodnia, głównie Francja z jej ruchliwym przemysłem, następnie Niemcy, Anglia, wreszcie Włochy. W rozwoju motoryzacji i przemysłu zachodnio - europejskiego, szczególnie w pierwszych latach, wielką rolę spełniały różnego rodzaju zawody samochodowe (rajdy, wyścigi, bicie rekordów). Były one terenem walk nie tylko sportowych, ale i konkurencyjnych między fabrykami, przede wszystkim zaś spełniały rolę praktycznego sprawdzianu wprowadzonych ulepszeń i nowych rozwiązań konstrukcyjnych.
(c) mobo.blog / info@mobo.blog